Creei Espuma a partir dun sentimento de tranquilidade e da necesidade de falarme a min mesma sobre as cousas que me importan. É unha viaxe polo meu subconsciente, a miña infancia e as cousas das que non son capaz de falar nin sutil nin explícitamente.
Creei este mundo de témpera e lapis de cor para explicarme e convencerme a min mesma que hai saída á escuridade e que os problemas mentais non definen quen somos, só unha parte de nós.
Tamén estou convencida de que se no camiño axudo a alguén a sentirse identificado ou menos só, a miña arte terá pagado 100% a pena, e co tempo aprendín que moita máis xente da que pensamos agradece as palabras amables que temos que dicir sobre os nosos propios sentimentos.